blig- — *blig germ.?, Verb: nhd. blinken, glänzen; ne. gleam (Verb), shine (Verb); Hinweis: s. *blaika ; Etymologie: s. ing. *bʰlē̆ig̑ ?, Verb, schimmern, glänzen, Pokorny 156; … Germanisches Wörterbuch
blig — • flirt, flört, kurtis, blig, kur, hångel … Svensk synonymlexikon
blig — ther·blig; … English syllables
blig — bleg … Dictionary of ichthyology
dis´o|blig´ing|ness — dis|o|blig|ing «DIHS uh BLY jihng», adjective. not obliging; unwilling to accommodate others: »a disobliging driver, disobliging neighbors. –dis´o|blig´ing|ly, adverb. –dis´o|blig´ing|ness, noun … Useful english dictionary
dis´o|blig´ing|ly — dis|o|blig|ing «DIHS uh BLY jihng», adjective. not obliging; unwilling to accommodate others: »a disobliging driver, disobliging neighbors. –dis´o|blig´ing|ly, adverb. –dis´o|blig´ing|ness, noun … Useful english dictionary
dis|o|blig|ing — «DIHS uh BLY jihng», adjective. not obliging; unwilling to accommodate others: »a disobliging driver, disobliging neighbors. –dis´o|blig´ing|ly, adverb. –dis´o|blig´ing|ness, noun … Useful english dictionary
o|blig´ing|ness — o|blig|ing «uh BLY jihng», adjective. 1. willing to do favors; helpful; accommodating: »an obliging neighbor. Her obliging nature wins friends. 2. = obligatory. (Cf. ↑obligatory) –o|blig´ing|ly, adverb. –o|blig´ing|ness, noun … Useful english dictionary
o|blig´ing|ly — o|blig|ing «uh BLY jihng», adjective. 1. willing to do favors; helpful; accommodating: »an obliging neighbor. Her obliging nature wins friends. 2. = obligatory. (Cf. ↑obligatory) –o|blig´ing|ly, adverb. –o|blig´ing|ness, noun … Useful english dictionary
o|blig|ing — «uh BLY jihng», adjective. 1. willing to do favors; helpful; accommodating: »an obliging neighbor. Her obliging nature wins friends. 2. = obligatory. (Cf. ↑obligatory) –o|blig´ing|ly, adverb. –o|blig´ing|ness, noun … Useful english dictionary
təbliğ — is. <ər.> Hər hansı bir əqidəni, nəzəriyyəni, biliyi və s. ni yayma və dərindən başa salma. Elmi biliklərin təbliği. // Geniş kütlələrə siyasi cəhətdən təsir göstərmə. Təbliğ etmək – 1) hər hansı bir fikri, nəzəriyyəni, əqidəni və s. ni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
